Anne Babanın Gözünden Yaşanan Zorluğun Aktarılması
Çocukları lise birinci sınıfta olan bir anne ve baba ikinci dönem bittiğinde, çocuklarının durumunu öğrenmek amacıyla okuldan bilgi aldıklarında 20’den fazla ödevde eksiklik olduğunu öğrenmişlerdir.
Çocuklarını zeki, vicdanlı ve yetenekli bir genç olarak tanımlamaktadırlar ancak araştırma ve yazma ödevleri sırasında sık sık organizasyon ve erteleme ile ilgili problem yaşadığını da bildirmektedirler. Bu sefer karşılaştıkları problemde ise kesinlikle pandeminin etkisi olduğunu düşünmektedirler.
Bu düşüncenin temelinde lise birinci sınıftaki derslerin çevrimiçi (online) olarak devam etmesi ve değişen bu sistemle beraber çocuğun ödevlerini yapma süresini kendi belirlemesi ve çoğunlukla öğretmen katılımı olmadan sürecin ilerlemesi olarak göstermektedirler.
Özgüven kavramını çocuklar açısından düşündüğümüzde onun yerine işlerini halletmek, ona sorulan sorulara onun yerine cevap vermek gibi davranışlar çocukların özgüven gelişimini olumsuz yönde etkilemekte ve kendilerini yetersiz hissettirmektedir. Bunun önüne geçmek için de öncelikle çocuğa güvenerek, kapasitesine uygun sorumluluklar vererek başarma hissini tattırmak gerekmektedir.
Çocuk ödevlerini yapmak yerine farklı farklı şey yapabildiğini söylemiş hatta bunlardan birinin de Netflix izlemek olduğunu itiraf etmiştir. Öğretmen sınıfta olduğunda verilen görevleri yapmanın daha kolay olduğunu, sınıf ortamında diğer öğrencilerin gerisinde kalmamak için daha çok çaba sarf edilebileceğini söylemiştir. Kısaca öğretmenleriyle ve akranlarıyla olduğundaki o sorumluluk hissinin pandemi sürecindeki eğitim sürecine kıyasla daha az sorumluluk duygusunu harekete geçirdiğini net bir dille aktarmıştır.
Ebeveynleri yardım etmeye çalıştıklarını ancak çabalarının yetersiz kaldığını belirtmişlerdir. Onların da uzun saatler çalışmaktan yorulduklarını, çocuklarına öğüt vermek yerine kendi tabirleriyle ‘dır dır’ ettiklerini belirtmişlerdir. Bu süreçte kendilerinin de tıkandığını belirten anne ve baba, üçünün de sinirli ve bunalmış halde olduklarından dolayı bu işi tek başlarına çözemeyeceklerini anlayıp bir uzmandan yardım almaya karar verdiklerini söylemişlerdir. Oturdukları semtte bu konuda destek veren bir uzmana yardım almak üzere ulaşmışlardır.
Ulaştıkları uzman daha önceki deneyimlerine dayanarak öğrencilerin çoğunlukla aynı alanlarda zorluk yaşadığını fark ettiğini belirtmiştir. Bu alanlar görev başlatma, zaman yönetimi, sıralama ve organizasyondur. Eğer çocuklar bu [temel] becerilere sahip değilse henüz onlara öğretilmediği anlamına geleceğini belirtmiştir.
Çocukla haftada 2 gün görüntülü görüşme şeklinde bir araya gelmişlerdir. Birkaç aylık sürecin ardından değişiklik fark edilmeye başlamıştır. Bu değişiklikler; notlarının yükselmesi, çalışma alışkanlığının daha düzenli hale gelmesi ve en önemlisi evdeki tartışmaların azalmış olmasıdır.
Çocuğunuz benzer şekillerde ve benzer konularda mücadele ediyorsa, sizin de deneyebileceğiniz beş yöntem aşağıda aktarılmıştır.
Çocukları bir makale yazma ödevi için yardım istemeye yanlarına gelmiştir. Ebeveynleri bilgisayarı açıp baktığında neredeyse ödevin tamamlanmış olduğunu görmüşlerdir. Demek ki planlı olmayı, görevlerini öncelik sırasına koymayı artık içselleştirmiştir. Çünkü ödev teslimine iki gün olmasına rağmen ödevlerin büyük kısmı bitmiştir. Aldıkları bu destek sayesinde artık bu eğitim- öğretim yılında onlara yardımcı olacak bazı becerilere sahiplerdir.
Eğer sizde kendinizi ebeveynler olarak sıkışmış, hüsrana uğramış hissediyorsanız, size de yardımcı olabilecek bazı şeyleri paylaşıyoruz;
Kaynak: https://www.gse.harvard.edu/news/uk/21/10/my-teen-struggles-executive-function
Uzman Psikolog, İlay Özdurdu
Bilgi almak için iletişim formunu eksiksiz doldurun sizi arayalım
BİZE ULAŞIN